EΠΙΛΟΓΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ - ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑ

Επιπτώσεις από τη λανθασμένη ή τυχαία επιλογή επαγγέλματος

Συχνά, οι άνθρωποι επιλέγουν κάποιο επάγγελμα με κριτήριο την ικανοποίηση της ματαιοδοξίας τους ή τις ικανοποιητικές απολαβές, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη την ικανοποίηση του εσωτερικού τους κόσμου και των βαθύτερων επιθυμιών τους. Οι επιπτώσεις καιροσκοπικής επιλογής είναι πολλές :

Ο άνθρωπος σύντομα χάνει το ενδιαφέρον του για το αντικείμενο ενασχόλησής του και δε θέτει στόχους. Χωρίς δημιουργικούς στόχους, όμως, στερείται έναν από τους βασικούς λόγους ύπαρξης του κι οδηγείται σε ψυχικό μαρασμό, σε παθητικότητα κι αδιαφορία, άγχος, απογοήτευση, μελαγχολία, πλήξη.  

Όταν το επάγγελμα που ασκεί κάποιος δεν τον σαγηνεύει, μετατρέπεται σε έργο καταναγκαστικό κι αυτόματα αίρεται κάθε λόγος συνεργασίας και σύμπραξης, με αποτέλεσμα το άτομο να λειτουργεί μηχανιστικά και να απομονώνεται.

Επίσης, όποιος δεν αγαπά το επάγγελμά του σύντομα σταματά να εφοδιάζεται ειδικές γνώσεις που απαιτούνται για την εξάσκηση της εργασίας του. Έτσι, σφάλματα που οφείλονται στην άγνοια ή στην ημιμάθεια γίνονται σαφώς εμπόδια της καινοτομίας, της δημιουργικότητας.

Η  έλλειψη ενδιαφέροντος οδηγεί σε παθολογικές διαταραχές, αποσταθεροποιεί και καταρρακώνει τον άνθρωπο. Η ανία και η κόπωση συνθλίβουν κι εξουθενώνουν όποιον βιώνει την εργασία του ως έργο καταναγκαστικό.

Αναστέλλει κάθε πρωτοβουλία κι επαγγελματική δραστηριότητα, αφού το άτομο δεν ανταποκρίνεται στην κοινωνική του αποστολή.

Οδηγεί στην αποτυχία και τον εξευτελισμό της αξιοπρέπεια του ανθρώπου.

Στερείται ο επαγγελματίας την ικανοποίηση, τη χαρά της δημιουργίας, τον ενθουσιασμό και τα όνειρα για το μέλλον.

Έλλειψη αποδοτικότητας, μειωμένη παραγωγικότητα. Ζωτικοί τομείς της εθνικής οικονομίας στερούνται από κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό, με απόδοση εργασίας σε ποσότητα και ποιότητα. 

Καταστρέφονται οι επαγγελματικές και κοινωνικές σχέσεις, γιατί λείπει η συνεργασία, η εμπιστοσύνη προς το άτομο.

Κάνει το άτομο ανεύθυνο, ασυνείδητο, απαισιόδοξο, που συχνά αντιμετωπίζεται με περιφρόνηση από τους άλλους.

Εμποδίζει την άνοδο του βιοτικού επιπέδου του ατόμου.

Κλονίζεται η εμπιστοσύνη του κόσμου προς το άτομο κι αμφισβητείται η αξία του.

Αυξάνει την ανεργία και την υποαπασχόληση.    

Κλονίζεται η αρμονική συμβίωση.

 

Γυναικεία εργασία – τρόποι ουσιαστικοποίησης της σχέσης των δύο φύλων

Αλλαγή νοοτροπίας κι απομάκρυνση από τη μονομέρεια. Επιτακτική ανάγκη φαντάζει η επικράτηση των αρχών του ανθρωπισμού, αλλά κι ο εξοπλισμός του ανθρώπου με ηθικές και πνευματικές αξίες.

Απόρριψη προκαταλήψεων, που θέλουν τη γυναίκα υποδεέστερη του άνδρα κι αντιμετώπιση του συνανθρώπου, ως αυτοτελούς οντότητας, με κύρος κι αισθήματα ανεξαρτήτως φύλου.

Επικράτηση πνεύματος καλής θέλησης, συναίνεσης κι άμβλυνση του χάσματος μεταξύ των δύο φύλων μέσω του ειλικρινούς διαλόγου, της ουσιαστικής επικοινωνίας και της προσωπικής επαφής.

Στήριξη από την πολιτεία των εργαζόμενων γυναικών, που είναι ταυτόχρονα μητέρες, με μείωση των ωρών εργασίας, ώστε να μπορούν πιο εύκολα να ανταποκριθούν στον πολυσχιδή τους ρόλο.

Πλήρης κάλυψη από την κοινωνία για τις ανάγκες της μητρότητας με ισόβιες συντάξεις σε πολύτεκνες μητέρες και λειτουργία βρεφικών σταθμών, έτσι ώστε να μην αποτελεί η μητρότητα εμπόδιο στην εργασία.

Προσοχή από την πολιτεία ίσων ευκαιριών για ανάδειξη, για εκμετάλλευση των ικανοτήτων του καθενός, μέσα από την καθολική μόρφωση των γυναικών, την απόκτηση όλων των απαραίτητων γνωστικών εφοδίων για τη συμμετοχή τους στην παραγωγική διαδικασία.    

Στον εργασιακό χώρο, απαραίτητη είναι η εξίσωση των αμοιβών των δύο φύλων, αλλά και η εγκατάλειψη της νοοτροπίας που θέλει τα χειρονακτικά επαγγέλματα αποκλειστικότητα του ανδρικού φύλου.

Σημαντική ενέργεια για την άμβλυνση του χάσματος ανάμεσα στα δύο φύλα είναι η αντιμετώπισή των παιδιών από τους γονείς ισότιμα, έτσι ώστε να αποφεύγονται οι διακρίσεις κι από νωρίς να εθίζονται τα παιδιά στις ισότιμες σχέσεις.

Απαραίτητη είναι και η παροχή ανθρωποκεντρικής παιδείας, η οποία θα δίνει έμφαση στο σεβασμό της ανθρώπινης προσωπικότητας, θα διευρύνει τους πνευματικούς ορίζοντες και θα μαθαίνει τους ανθρώπους να αντιμετωπίζουν χωρίς προκατάληψη και ρατσιστικές διαθέσεις τους συνανθρώπους τους.

Τα ΜΜΕ, ως βασικοί διαμορφωτές της κοινής γνώμης, οφείλουν να προβληματίζουν, να επηρεάζουν θετικά και να συμβάλλουν στην ευδοκίμηση ενός κλίματος αμοιβαιότητας ανάμεσα στα δύο φύλα. Πρέπει, ακόμη, να σταματήσουν να προβάλλουν μέσω των διαφημίσεων τους αρχέτυπους ρόλους της γυναίκας ως νοικοκυράς ή μητέρας, καθώς και να εμπορευματοποιούν το γυναικείο σώμα.

Πολυσήμαντος είναι κι ο ρόλος των πολιτικών ταγών αλλά και των ταγών της εκκλησίας, οι οποίοι έχουν καθήκον να συμβάλλουν στην κοινωνική ευαισθητοποίηση, σχετικά με την άμβλυνση των δυσχερειών στις σχέσεις των δύο φύλων, αλλά και να δραστηριοποιηθούν, για να επιτευχθεί ο σκοπός αυτός.

Τέλος, το φεμινιστικό κίνημα πρέπει να απομακρυνθεί από ορισμένες υπερβολές που το χαρακτηρίζουν και να πάψει να αγωνίζεται για τον εξανδρισμό της γυναίκας, αλλά για την εξίσωση των δύο φύλων μέσα από την ουσιαστική επικοινωνία.