ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Ορισμοί:

·                     Είναι το σύνολο των ενεργειών του ανθρώπου, με σκοπό την παραγωγή, την απόκτηση και τη συνετή χρήση υλικών αγαθών, τα οποία ικανοποιούν τις υλικές κυρίως ανάγκες του.

·                     Το σύνολο των προσπαθειών μιας ανθρώπινης κοινωνίας με σκοπό την παραγωγή αγαθών, τη διατήρηση και κατανομή τους στα μέλη της «κατά νόμον» και «κατ’ ανάγκην».

·                     Οικονομία είναι η συνετή κι ορθή χρησιμοποίηση του ατομικού ή οικογενειακού εισοδήματος. Γενικά, η καλή διαχείριση του χρήματος, που είναι συνώνυμη με την αποταμίευση.

·                     Οικονομία είναι η διαχείριση των εσόδων κι εξόδων του σπιτιού.

 

Συνώνυμα: φειδώ, αποταμίευση.

Αντίθετα: σπατάλη, ασωτία, δαπάνη.

 

Διάκριση: Η οικονομία διακρίνεται σε:

Ø                   Ιδιωτική οικονομία: αυτή αναφέρεται στους ιδιώτες, στη διαχείριση των αγαθών του σπιτιού.

Ø                   Δημόσια οικονομία: το σύνολο των μέσων, με τα οποία το κράτος βρίσκει ή προμηθεύεται τα αναγκαία για τη συντήρησή του.

Ø                   Οικονομία προσώπων δημοσίου δικαίου: νόμοι, δήμοι, κοινότητες.

Και οι τρεις αυτές μορφές οικονομίας συναποτελούν την εθνική οικονομία.

Ø                   Αγροτική οικονομία: αυτή αναφέρεται στη γεωργία και γενικά στη λήψη μέτρων για την καλλιέργεια της γης και την καλύτερη κατανάλωση των αγροτικών προϊόντων.

Ø                   Εθνική οικονομία: αυτή αναφέρεται στην εκμετάλλευση των εθνικών πλουτοπαραγωγικών πηγών και περιλαμβάνει τους εξής τομείς:

§                     Γεωργία,

§                     Κτηνοτροφία,

§                     Αλιεία,

§                     Βιομηχανία,

§                     Πιστωτικά ιδρύματα – Τράπεζες,

§                     Δασικός πλούτος της χώρας,

§                     Μετανάστευση για την εισαγωγή ξένου συναλλάγματος.

 

Χαρακτηρισμός της οικονομίας: Ανάλογα με την οικονομική κατάσταση και την καταναλωτική δυνατότητα των πολιτών μιας χώρας, η οικονομία διακρίνεται σε:

v                  Οικονομία υποανάπτυκτη: όταν το «κατά κεφαλήν εισόδημα» είναι πολύ χαμηλό.

v                  Οικονομία υπό ανάπτυξη: όταν υπάρχει ελαφριά βιομηχανία και «κατά κεφαλήν εισόδημα» μέτριο.

v                  Οικονομία ανεπτυγμένη: όταν υπάρχει βιομηχανική ανάπτυξη και οικονομική άνθιση.

 

Ποιοι παράγοντες συντελούν στην ανάπτυξη της οικονομίας:

ü                   Πρώτες ύλες.

ü                   Το υπέδαφος – ορυκτός πλούτος.

ü                   Το έδαφος, η ευφορία της γης.

ü                   Το κλίμα.

ü                   Η αλιεία.

ü                   Το κεφάλαιο – χρήμα.

ü                   Η βιοτεχνία, η βιομηχανία, το εμπόριο.

ü                   Η εργασία με όλες τις μορφές της: τη χειρωνακτική, τη μηχανική, την τεχνική, την αυτοματοποιημένη (τεχνολογία – μηχανές), την πνευματική, την επιστημονική.

ü                   Οι δυνατότητες του έμψυχου δυναμικού και ιδιαίτερα η συνειδητή συμμετοχή των εργαζομένων στην υλοποίηση των οικονομικών επιδιώξεων και σκοπών.

 

Προϋποθέσεις ανάπτυξης της οικονομίας:

o                    Πρόβλεψη.

o                    Προγραμματισμός.

o                    Οργάνωση.

o                    Ιδιωτική πρωτοβουλία.

o                    Κρατικός παρεμβατισμός.

Η οικονομία εξαρτάται από την παραγωγή και την παραγωγικότητα. Παραγωγή είναι το φαινόμενο της δημιουργίας αγαθών, ενώ παραγωγικότητα η ικανότητα της παραγωγής.

 

Αποτελέσματα της αναπτυγμένης οικονομίας:

·                     Εξασφαλίζει στον άνθρωπο ανώτερο βιοτικό επίπεδο.

·                     Ομαλή οικογενειακή, κοινωνική συμβίωση και κοινωνική πρόοδος.

·                     Ικανοποιούνται οι αυξανόμενες ανάγκες της ζωής των ατόμων και της κοινωνίας.

·                     Εμπιστοσύνη και σεβασμός των πολιτών στο κράτος με συνέπεια την πολιτική σταθερότητα.

·                     Συντελεί στη δίκαιη κατανομή του εθνικού εισοδήματος και στην καταπολέμηση της φτώχειας.

·                     Προσφέρει εργασία στο εργατικό δυναμικό της χώρας κι ενισχύονται οι εργαζόμενοι με την εκτέλεση παραγωγικών έργων (αρδευτικών, βιομηχανικών, συγκοινωνιακών, ξενοδοχειακών μονάδων).

·                     Προγραμματίζεται σωστή κοινωνική πολιτική. Ενισχύονται οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι μισθωτοί, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, η παιδεία, η στέγαση των εργαζομένων.

·                     Γίνονται έργα (σχολεία, νοσοκομεία, δρόμοι, εργοστάσια, αεροδρόμια κτλ.) από τα οποία ωφελείται το κοινωνικό σύνολο.

·                     Καταπολεμούνται η ανεργία, η αστυφιλία, η μετανάστευση.

·                     Κάνει τη χώρα υπολογίσιμη ανάμεσα στα άλλα κράτη, γιατί εξασφαλίζει την εθνική ασφάλεια, την εθνική ανεξαρτησία.

·                     Αναπτύσσονται τα γράμματα, οι τέχνες και οι επιστήμες.

·                     Γίνεται δυνατή η παραγωγή άφθονων προϊόντων, έτσι: αποφεύγεται η εισαγωγή τους από το εξωτερικό κι επομένως η εξαγωγή συναλλάγματος, αλλά και με την εξαγωγή εισάγεται συνάλλαγμα, επομένως σημειώνεται κι αύξηση του εθνικού εισοδήματος.

·                     Προάγεται ο πολιτισμός.

·                     Εξαφανίζει τα κοινωνικά προβλήματα που δημιουργούν εξαθλίωση και δυστυχία.

 

Αποτελέσματα της μη ανεπτυγμένης οικονομίας:

§                     Ανεργία, κοινωνικές  αναταραχές, φτώχεια.

§                     Χαμηλό βιοτικό επίπεδο, αφού αναστέλλεται όλη η πρόοδος (επιστημονική, τεχνική, καλλιτεχνική…)

§                     Πολιτική αστάθεια, έλλειψη αγαθών, μετανάστευση, εξάρτηση από ξένο κεφάλαιο.

§                     Στασιμότητα του πολιτισμού (γράμματα, τέχνες, υγεία…)

§                     Ανασφάλεια, αβεβαιότητα.