Ξενοφών, ελληνικά, Β,1-Β,3

Ενδεικτική συντακτική ανάλυση: Ξενοφών, ελληνικά, Β,1-Β,3

                Κ.πρ.       Yποκ. ρ. (ἐποίουν)   εμπρ. πρ. κίνησης από τόπο   τροπ. Μτχ (συν.)     αντικ. ρ.  (ἐποίουν)          γεν. κτητική         επιρ. πρ.

[2.1.16]     [οἱ δ’ Ἀθηναῖοι     ἐκ τῆς Σάμου         ὁρμώμενοι        τὴν (γην)            βασιλέως    κακῶς

τρόπου(ἐποίουν)         ρήμα                Κ.πρ.                  εμπρ. πρ.   εχθρικής κατεύθυνσης (ἐπέπλεον)            ρήμα                     Κ.  πρ.

                      ἐποίουν,]   [ καὶ    ἐπὶ τὴν Χίον   καὶ τὴν Ἔφεσον              ἐπέπλεον,]   [καὶ

                               ρήμα                             εμπρ. πρ. σκοπού (παρεσκευάζοντο)    Κ. πρ.     κτγ  στο αντικ.( Μένανδρον, Τυδέα, Κηφισόδοτον)

παρεσκευάζοντο   πρὸς ναυμαχίαν,]                [καὶ                           στρατηγοὺς                               

  εμπρ. πρ. προσθήκης (προσείλοντο)          ρήμα                                      αντικ.  (προσείλοντο)

πρὸς  τοῖς   ὑπάρχουσι     προσείλοντο     Μένανδρον, Τυδέα, Κηφισόδοτον.]

 

                     Κ. πρ.      υποκ. ρ. (ἐκπλεῖ)         εμπρ. πρ. κίνησης από τόπο(ἐκπλεῖ)       εμπρ.  πρ.  τόπου – κίνηση προς        ρήμα
[2.1.17]   [     Λύσανδρος     δ’           ἐκ τῆς Ῥόδου                παρὰ τὴν Ἰωνίαν            ἐκπλεῖ            

εμπρ. πρ. κατεύθυνσης(ἐκπλεῖ)            εμπρ. πρ σκοπού (ἐκπλεῖ)           γεν. υποκειμενική (ἔκπλουν)                 εμπρ. πρ. εχθρ. διάθ. (ἐκπλεῖ)          

πρὸς τὸν Ἑλλήσποντον   πρός τε τὸν ἔκπλουν       τῶν πλοίων          καὶ   ἐπὶ τὰς

επιθ. πρ. (πόλει)           αντικ. (ἀφεστηκυίας)                                      ρήμα                                         υποκ. ρ. (ἀνήγοντο)        εμπρ. πρ. απομάκρυνσης

ἀφεστηκυίας       αὐτῶν              πόλεις.] [ἀνήγοντο δὲ καὶ        οἱ Ἀθηναῖοι      ἐκ τῆς Χίου

επιρ. κτγ. τόπου στο υποκ.(οἱ Ἀθηναῖοι)     

         πελάγιοι·]

 

                                           υποκ. ρ. (ἦν)      κτγ. υπ. (ἦν)    δοτ. αντικειμενική (πολεμία)   ρήμα       υποκ. ρ. (παρέπλει)   εμπρ. πρ. απομάκρ.

[2.1.18] [ἡ γὰρ    Ἀσία         πολεμία           αὐτοῖς                 ἦν.] [Λύσανδρος δ’   ἐξ Ἀβύδου

         ρήμα              εμπρ. πρ. εχθρικής διάθ.            κτγ                   επιθ/αναφ. μτχ, συνημ.     Γεν. κτητ. (σύμμαχον)                       υποκ. ρ. (παρῆσαν)

παρέπλει   εἰς Λάμψακον       σύμμαχον         οὖσαν                   Ἀθηναίων·]    [ καὶ οἱ Ἀβυδηνοὶ καὶ

                        ρήμα        δοτ. τρόπου(παρῆσαν)        ρήμα                 υποκ. ρ. (ἡγεῖτο)             παράθεση (Θώραξ)

οἱ ἄλλοι  παρῆσαν         πεζῇ.]           [ἡγεῖτο  δὲ      Θώραξ          Λακεδαιμόνιος.]
                 χρον. μτχ, συνημ.               αντικ. ρ. (αἱροῦσι)      ρήμα             εμπρ. πρ. τρόπου  (αἱροῦσι)                         ρήμα         

[2.1.19] [προσβαλόντες  δὲ     τῇ πόλει      αἱροῦσι        κατὰ κράτος,]      [καὶ  διήρπασαν οἱ

 υποκ.  ρ. (διήρπασαν)       αιτιολ. μτχ. συνημ.      κτγ. στο εν. πόλιν                                                     γεν.  αντικ.  (πλήρη)                           

   στρατιῶται             οὖσαν             πλουσίαν      καὶ   οἴνου καὶ σίτου καὶ τῶν ἄλλων ἐπιτηδείων

(βλ. πλουσίαν)                         επιθ. πρ. (σώματα)    αντικ. (ἀφῆκε)      κτγ.πρ. (σώματα)      ρήμα                υποκ. ρ. (ἀφῆκε) 

   πλήρη·]     [τὰ δὲ    ἐλεύθερα        σώματα         πάντα        ἀφῆκε    Λύσανδρος.]

                      υποκ. ρ. (ὡρμίσαντο)          εμπρ. πρ. τρόπου      τροπ. μτχ. συνημ.         ρήμα                 γεν διαιρετική(κτητ.) (Ἐλαιοῦντι)

[2.1.20] [    οἱ δ’ Ἀθηναῖοι      κατὰ πόδας    πλέοντες     ὡρμίσαντο        τῆς Χερρονήσου                      

    εμπρ. πρ. στάσης σε τόπο       δοτ. συνοδείας         επιθ. πρ.(ναυσὶν)                                       επιρ. πρ. στάσης σε τόπο

       ἐν Ἐλαιοῦντι         ναυσὶν     ὀγδοήκοντα καὶ ἑκατόν.]       [      ἐνταῦθα         δὴ

     χρον. μτχ. συνημ.                  αντικ. (ἀριστοποιουμένοις)             ρήμα                  υποκ. ρ. (ἀγγέλλεται) [αττική σύνταξη]              επιρ. πρ. χρόνου

ἀριστοποιουμένοις         αὐτοῖς            ἀγγέλλεται   τὰ περὶ Λάμψακον,]          [ καὶ  εὐθὺς

       ρήμα                     εμπρ. πρ. κίνησης σε τόπο   

ἀνήχθησαν        εἰς Σηστόν.]

          επιρ. πρ.κίνησης από τόπο     επιρ. πρ. χρόνου      χρον. μτχ. συνημ .      ρήμα                          γεν. κτητική     εμπρ. πρ. κίνησης                   

[2.1.21] [    ἐκεῖθεν       δ’      εὐθὺς        ἐπισιτισάμενοι   ἔπλευσαν εἰς   Αἰγὸς      ποταμοὺς        

επιρ. πρ. στάσης σε τόπο     γεν. εξαρτώμενη από το (ἀντίον)               ρήμα                   υποκ. ρ. (διεῖχε)          επιρ. πρ. στάσης σε τόπο          

         ἀντίον                τῆς Λαμψάκου·]              [ διεῖχε δ’ ὁ Ἑλλήσποντος          ταύτῃ               

αιτιατική τόπου    εμπρ. πρ. ποσού κατά προσέγγιση        επιρ. πρ. στάσης σε τόπο                   ρήμα

σταδίους           ὡς πεντεκαίδεκα.]      [        ἐνταῦθα δὴ      ἐδειπνοποιοῦντο.]