10 ΑΓΝΩΣΤΑ ΓΙΑ ΤΗ Β΄ΛΥΚΕΙΟΥ

ΑΔΙΔΑΚΤΑ ΘΕΜΑΤΑ Β΄ ΛΥΚΕΙΟΥ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ

 

1)                                                                                                                                                                                                                                                                  ΚΕΙΜΕΝΟ

Μηδέποτε μηδὲν αἰσχρὸν ποιήσας ἔλπιζε λήσειν· καὶ γὰρ ἂν τοὺς ἄλλους λάθῃς, σεαυτῷ συνειδήσεις. Τοὺς μὲν θεοὺς φοβοῦ, τοὺς δὲ γονεῖς τίμα, τοὺς δὲ φίλους αἰσχύνου, τοῖς δὲ νόμοις πείθου. Τὰς ἡδονὰς θήρευε τὰς μετὰ δόξης· τέρψις γὰρ σὺν τῷ καλῷ μὲν ἄριστον, ἄνευ δὲ τούτου κάκιστον. Εὐλαβοῦ τὰς διαβολὰς, κἂν ψευδεῖς ὦσιν· οἱ γὰρ πολλοὶ τὴν μὲν ἀλήθειαν ἀγνοοῦσιν, πρὸς δὲ τὴν δόξαν ἀποβλέπουσιν. Ἅπαντα δόκει ποιεῖν ὡς μηδένα λήσων· καὶ γὰρ ἂν παραυτίκα κρύψῃς, ὕστερον ὀφθήσει. Μάλιστα δ' ἂν εὐδοκιμοίης, εἰ φαίνοιο ταῦτα μὴ πράττων ἃ τοῖς ἄλλοις ἂν πράττουσιν ἐπιτιμῴης. Ἐὰν ᾖς φιλομαθὴς, ἔσει πολυμαθής. Ἃ μὲν ἐπίστασαι, ταῦτα διαφύλαττε ταῖς μελέταις, ἃ δὲ μὴ μεμάθηκας, προσλάμβανε ταῖς ἐπιστήμαις· ὁμοίως γὰρ αἰσχρὸν ἀκούσαντα χρήσιμον λόγον μὴ μαθεῖν καὶ διδόμενόν τι ἀγαθὸν παρὰ τῶν φίλων μὴ λαβεῖν. Κατανάλισκε τὴν ἐν τῷ βίῳ σχολὴν εἰς τὴν τῶν λόγων φιληκοΐαν·

 Ἰσοκράτους, Πρὸς Δημόνικον 16-18

ΑΣΚΗΣΕΙΣ

1. κρύψῃς, εὐδοκιμοίης, φαίνοιο, ἐπιτιμῴης: να αντικατασταθούν χρονικά οι τύποι.

2. Να γίνει πλήρης συντακτική αναγνώριση των επιρρηματικών δευτερευουσών προτάσεων.

3. Να αναγνωριστούν συντακτικά οι μετοχές του κειμένου.

4. «Τοὺς μὲν θεοὺς φοβοῦ, τοὺς δὲ γονεῖς τίμα, τοὺς δὲ φίλους αἰσχύνου, τοῖς δὲ νόμοις πείθου»: να μετατραπεί ο ευθύς λόγος σε πλάγιο.

 

2)                                                                                                                                                                                                                                                                  ΚΕΙΜΕΝΟ

Ὅτι μὲν ἀπέγραψεν Ἀγόρατος οὑτοσὶ τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων τὰ ὀνόματα, καὶ τὰ ἐν τῇ βουλῇ καὶ τὰ ἐν τῷ δήμῳ, καὶ ἔστι φονεὺς ἐκείνων, σχεδόν τι οἶμαι ὑμᾶς ἐπίστασθαι· ὡς τοίνυν ἁπάντων τῶν κακῶν αἴτιος τῇ πόλει ἐγένετο καὶ οὐδ' ὑφ' ἑνὸς αὐτὸν προσήκει ἐλεεῖσθαι, ἐγὼ οἶμαι ὑμῖν ἐν κεφαλαίοις ἀποδείξειν. ἐπειδὴ γὰρ ἐκεῖνοι συλληφθέντες ἐδέθησαν, τότε καὶ ὁ Λύσανδρος εἰς τοὺς λιμένας τοὺς ὑμετέρους εἰσέπλευσε, καὶ αἱ νῆες αἱ ὑμέτεραι Λακεδαιμονίοις παρεδόθησαν, καὶ τὰ τείχη κατεσκάφη, καὶ οἱ τριάκοντα κατέστησαν, καὶ τί οὐ τῶν δεινῶν τῇ πόλει ἐγένετο; ἐπειδὴ τοίνυν οἱ τριάκοντα κατεστάθησαν εὐθέως κρίσιν τοῖς ἀνδράσι τούτοις ἐποίουν ἐν τῇ βουλῇ, ὁ δὲ δῆμος «ἐν τῷ δικαστηρίῳ ἐν δισχιλίοις» ἐψήφιστο. Καί μοι ἀνάγνωθι τὸ ψήφισμα.

Λυσίου, Κατὰ Ἀγοράτου 33-35

_______________________________
ἐν κεφαλαίοις= περιληπτικά

 

ΑΣΚΗΣΕΙΣ

1. Να γραφούν οι πλάγιες πτώσεις των τριτοκλίτων ουσιαστικών στον αριθμό που βρίσκονται.

2. ἐγένετο, κατέστησαν, ἀνάγνωθι: να αντικατασταθούν εγκλιτικά οι τύποι.

3. Να βρεθούν τα υποκείμενα των απαρεμφάτων.

4. Να γίνει πλήρης συντακτική αναγνώριση των δευτερευουσών προτάσεων.

 

3)                                                                                                                                                                                                                                                                  ΚΕΙΜΕΝΟ

ἐπεὶ δ' ἐξῇσαν μὲν οἱ Λακεδαιμόνιοι, συνειλεγμένοι δ' ἦσαν οἱ ἐναντίοι, συνελθόντες ἐβουλεύοντο πῶς ἂν τὴν μάχην συμφορώτατα σφίσιν αὐτοῖς ποιήσαιντο. Τιμόλαος ὁ Κορίνθιος ἔλεξεν· Ἀλλ' ἐμοὶ δοκεῖ, ἔφη, ὦ ἄνδρες σύμμαχοι, ὅμοιον εἶναι τὸ τῶν Λακεδαιμονίων πρᾶγμα οἷόνπερ τὸ τῶν ποταμῶν. οἵ τε γὰρ ποταμοὶ πρὸς μὲν ταῖς πηγαῖς οὐ μεγάλοι εἰσὶν ἀλλ' εὐδιάβατοι, ὅσῳ δ' ἂν πορρωτέρω γίγνωνται, ἐπεμβάλλοντες ἕτεροι ποταμοὶ ἰσχυρότερον αὐτῶν τὸ ῥεῦμα ποιοῦσι, καὶ οἱ Λακεδαιμόνιοι ὡσαύτως, ἔνθεν μὲν ἐξέρχονται, αὐτοὶ μόνοι εἰσί, προϊόντες δὲ καὶ παραλαμβάνοντες τὰς πόλεις πλείους τε καὶ δυσμαχώτεροι γίγνονται. ὁρῶ δ' ἔγωγε, ἔφη, καὶ ὁπόσοι σφῆκας ἐξαιρεῖν βούλονται, ἐὰν μὲν ἐκθέοντας τοὺς σφῆκας πειρῶνται θηρᾶν, ὑπὸ πολλῶν τυπτομένους· ἐὰν δ' ἔτι ἔνδον ὄντων τὸ πῦρ προσφέρωσι, πάσχοντας μὲν οὐδέν, χειρουμένους δὲ τοὺς σφῆκας. ταῦτ' οὖν ἐνθυμούμενος ἡγοῦμαι κράτιστον εἶναι μάλιστα μὲν ἐν αὐτῇ, εἰ δὲ μή, ὅτι ἐγγύτατα τῆς Λακεδαίμονος τὴν μάχην ποιεῖσθαι. δόξαντος δ' εὖ λέγειν αὐτοῦ ἐψηφίσαντο ταῦτα.

Ξενοφῶντος, Ἑλληνικὰ Δ´, 2, 10-13

ΑΣΚΗΣΕΙΣ

1. συνειλεγμένοι, ἔλεξεν: να γράψετε το γ´ ενικό και πληθυντικό πρόσωπο του παρακειμένου στην οριστική της μέσης φωνής.

2. Να γραφούν τα αντίστοιχα απαρέμφατα όλων των μετοχών του κειμένου.

3. Να γίνει πλήρης συντακτική αναγνώριση των αναφορικών προτάσεων του κειμένου.

4. Να συμπληρώσετε τον παρακάτω πίνακα:

 

Ονομαστική			πλείους
Γενική				ὄντων		δόξαντος
Δοτική	ἐμοὶ
Αιτιατική					πάσχοντας
Κλητική		ἄνδρες

4)  ΚΕΙΜΕΝΟ

Ἡμεῖς οὔτε συνήλθομεν ὡς βασιλεῖ πολεμήσοντες οὔτε ἐπορευόμεθα ἐπὶ βασιλέα, ἀλλὰ πολλὰς προφάσεις Κῦρος ηὕρισκεν, ὡς καὶ σὺ εὖ οἶσθα, ἵνα ὑμᾶς τε ἀπαρασκεύους λάβοι καὶ ἡμᾶς ἐνθάδε ἀγάγοι. ἐπεὶ μέντοι ἤδη αὐτὸν ἑωρῶμεν ἐν δεινῷ ὄντα, ᾐσχύνθημεν καὶ θεοὺς καὶ ἀνθρώπους προδοῦναι αὐτόν, ἐν τῷ πρόσθεν χρόνῳ παρέχοντες ἡμᾶς αὐτοὺς εὖ ποιεῖν. ἐπεὶ δὲ Κῦρος τέθνηκεν, οὔτε βασιλεῖ ἀντιποιούμεθα τῆς ἀρχῆς οὔτ' ἔστιν ὅτου ἕνεκα βουλοίμεθα ἂν τὴν βασιλέως χώραν κακῶς ποιεῖν, οὐδ' αὐτὸν ἀποκτεῖναι ἂν ἐθέλοιμεν, πορευοίμεθα δ' ἂν οἴκαδε, εἴ τις ἡμᾶς μὴ λυποίη· ἀδικοῦντα μέντοι πειρασόμεθα σὺν τοῖς θεοῖς ἀμύνασθαι· ἐὰν μέντοι τις ἡμᾶς καὶ εὖ ποιῶν ὑπάρχῃ, καὶ τούτου εἴς γε δύναμιν οὐχ ἡττησόμεθα εὖ ποιοῦντες. ὁ μὲν οὕτως εἶπεν· ἀκούσας δὲ ὁ Τισσαφέρνης, Ταῦτα, ἔφη, ἐγὼ ἀπαγγελῶ βασιλεῖ καὶ ὑμῖν πάλιν τὰ παρ' ἐκείνου· μέχρι δ' ἂν ἐγὼ ἥκω αἱ σπονδαὶ μενόντων· ἀγορὰν δὲ ἡμεῖς παρέξομεν. καὶ εἰς μὲν τὴν ὑστεραίαν οὐχ ἧκεν· ὥσθ' οἱ ῞Ελληνες ἐφρόντιζον·

Ξενοφῶντος, Κύρου Ἀνάβασις 2, 3, 21-25

___________________________
ἔστιν ὅτου ἕνεκα= για κάποιο λόγο

ΑΣΚΗΣΕΙΣ

1. λάβοι, ἀγάγοι, βουλοίμεθα, λυποίη: να αντικατασταθούν εγκλιτικά οι τύποι.

2. Να βρεθούν όλες οι λέξεις και εκφράσεις που λειτουργούν ως επιρρηματικοί προσδιορισμοί του σκοπού και να γίνει πλήρης συντακτική αναγνώρισή τους.

3. Να βρεθούν και να χαρακτηρισθούν οι υποθετικοί λόγοι και να μετατραπούν ώστε να δηλώνουν το πραγματικό.

4. Να συμπληρωθεί ο πίνακας:

 

Ενεστώτας
Παρατατικός	ηὕρισκεν	ἑωρῶμεν			ἐφρόντιζον
Μέλλοντας			ἀπαγγελῶ	παρέξομεν
Αόριστος
Παρακείμενος
Υπερσυντέλικος

5) ΚΕΙΜΕΝΟ

Οὕτως ἔμοιγε δοκεῖ, ἔφη, ὁ μὴ εἰδὼς τὴν αὑτοῦ δύναμιν ἀγνοεῖν ἑαυτόν. Ἐκεῖνο δὲ οὐ φανερόν, ἔφη, ὅτι διὰ μὲν τὸ εἰδέναι ἑαυτοὺς πλεῖστα ἀγαθὰ πάσχουσιν ἄνθρωποι, διὰ δὲ τὸ ἐψεῦσθαι ἑαυτῶν πλεῖστα κακά; οἱ μὲν γὰρ εἰδότες ἑαυτοὺς τά τε ἐπιτήδεια ἑαυτοῖς ἴσασι καὶ διαγιγνώσκουσιν ἅ τε δύνανται καὶ ἃ μή· καὶ ἃ μὲν ἐπίστανται πράττοντες πορίζονταί τε ὧν δέονται καὶ εὖ πράττουσιν, ὧν δὲ μὴ ἐπίστανται ἀπεχόμενοι ἀναμάρτητοι γίγνονται καὶ διαφεύγουσι τὸ κακῶς πράττειν· διὰ τοῦτο δὲ καὶ τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους δυνάμενοι δοκιμάζειν καὶ διὰ τῆς τῶν ἄλλων χρείας τά τε ἀγαθὰ πορίζονται καὶ τὰ κακὰ φυλάττονται. οἱ δὲ μὴ εἰδότες, ἀλλὰ διεψευσμένοι τῆς ἑαυτῶν δυνάμεως, πρός τε τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους καὶ τἆλλα ἀνθρώπινα πράγματα ὁμοίως διάκεινται, καὶ οὔτε ὧν δέονται ἴσασιν οὔτε ὅ τι πράττουσιν οὔτε οἷς χρῶνται, ἀλλὰ πάντων τούτων διαμαρτάνοντες τῶν τε ἀγαθῶν ἀποτυγχάνουσι καὶ τοῖς κακοῖς περιπίπτουσι.

Ξενοφῶντος, Ἀπομνημονεύματα 4, 2, 25-28

 

_____________________
ἐπιτήδεια= κατάλληλα, χρήσιμα, αναγκαία

 

ΑΣΚΗΣΕΙΣ

1. πάσχουσιν, διαγιγνώσκουσιν, διαφεύγουσι: να γραφεί το β´ ενικό και πληθυντικό πρόσωπο του μέλλοντα σε όλες τις εγκλίσεις.

2. πλεῖστα, εὖ, κακῶς, ὁμοίως: να γραφούν οι άλλοι βαθμοί των τύπων.

3. Να βρεθούν όλες οι λέξεις και εκφράσεις που δηλώνουν αιτία και να γίνει πλήρης συντακτική αναγνώρισή τους.

4. Να συμπληρώσετε τον πίνακα:

 

Ονομαστική
Γενική			ἄλλων	ἑαυτῶν		πάντων
Δοτική
Αιτιατική	ἅ	τοῦτο			ὅ τι
Κλητική

 

6) ΚΕΙΜΕΝΟ

ἐγὼ δὲ πεπειραμένος σαφῶς οἶδα, ὦ Σιμωνίδη, καὶ λέγω σοι ὅτι οἱ τύραννοι τῶν μεγίστων ἀγαθῶν ἐλάχιστα μετέχουσι, τῶν δὲ μεγίστων κακῶν πλεῖστα κέκτηνται. αὐτίκα γὰρ εἰ μὲν εἰρήνη δοκεῖ μέγα ἀγαθὸν τοῖς ἀνθρώποις εἶναι, ταύτης ἐλάχιστον τοῖς τυράννοις μέτεστιν· εἰ δὲ πόλεμος μέγα κακόν, τούτου πλεῖστον μέρος οἱ τύραννοι μετέχουσιν. εὐθὺς γὰρ τοῖς μὲν ἰδιώταις, ἂν μὴ ἡ πόλις αὐτῶν κοινὸν πόλεμον πολεμῇ, ἔξεστιν ὅποι ἂν βούλωνται πορεύεσθαι μηδὲν φοβουμένους μή τις αὐτοὺς ἀποκτείνῃ, οἱ δὲ τύραννοι πάντες πανταχῇ ὡς διὰ πολεμίας πορεύονται. αὐτοί τε γοῦν ὡπλισμένοι οἴονται ἀνάγκην εἶναι διάγειν καὶ ἄλλους ὁπλοφόρους ἀεὶ συμπεριάγεσθαι. ἔπειτα δὲ οἱ μὲν ἰδιῶται, ἐὰν καὶ στρατεύωνταί που εἰς πολεμίαν, ἀλλ' οὖν ἐπειδάν γε ἔλθωσιν οἴκαδε, ἀσφάλειαν σφίσιν ἡγοῦνται εἶναι, οἱ δὲ τύραννοι ἐπειδὰν εἰς τὴν ἑαυτῶν πόλιν ἀφίκωνται, τότε ἐν πλείστοις πολεμίοις ἴσασιν ὄντες.

Ξενοφῶντος, Ἱέρων 2, 6-10

ΑΣΚΗΣΕΙΣ

1. μετέχουσιν, διάγειν, ἔλθωσιν, ἀφίκωνται: να γραφεί το γ´ ενικό πρόσωπο του β´ αορίστου σε όλες τις εγκλίσεις.

2. μεγίστων, ἐλάχιστα, πλεῖστα: να γραφούν οι άλλοι βαθμοί των τύπων.

3. Να χαρακτηρισθούν οι υποθετικοί λόγοι (φανεροί και λανθάνοντες).

4. Να βρεθούν οι επιθετικοί και οι κατηγορηματικοί προσδιορισμοί.

7) ΚΕΙΜΕΝΟ

Ἀλλὰ γὰρ ὅτι μὲν ἐν Σπάρτῃ μάλιστα πείθονται ταῖς ἀρχαῖς τε καὶ τοῖς νόμοις, ἴσμεν ἅπαντες. ἐγὼ μέντοι οὐδ' ἐγχειρῆσαι οἶμαι πρότερον τὸν Λυκοῦργον ταύτην τὴν εὐταξίαν καθιστάναι πρὶν ὁμογνώμονας ἐποιήσατο τοὺς κρατίστους τῶν ἐν τῇ πόλει. τεκμαίρομαι δὲ ταῦτα, ὅτι ἐν μὲν ταῖς ἄλλαις πόλεσιν οἱ δυνατώτεροι οὐδὲ βούλονται δοκεῖν τὰς ἀρχὰς φοβεῖσθαι, ἀλλὰ νομίζουσι τοῦτο ἀνελεύθερον εἶναι· ἐν δὲ τῇ Σπάρτῃ οἱ κράτιστοι καὶ ὑπέρχονται μάλιστα τὰς ἀρχὰς καὶ τῷ ταπεινοὶ εἶναι μεγαλύνονται καὶ τῷ ὅταν καλῶνται τρέχοντες ἀλλὰ μὴ βαδίζοντες ὑπακούειν, νομίζοντες, ἢν αὐτοὶ κατάρχωσι τοῦ σφόδρα πείθεσθαι, ἕψεσθαι καὶ τοὺς ἄλλους· ὅπερ καὶ γεγένηται.

Ξενοφῶντος, Λακεδαιμονίων πολιτεία 8, 1

ΑΣΚΗΣΕΙΣ

1. ἴσμεν: να γραφεί το β´ πληθυντικό πρόσωπο του ίδιου χρόνου σε όλες τις εγκλίσεις.

2. καλῶνται: να γραφεί το β´ ενικό και πληθυντικό πρόσωπο του ίδιου χρόνου σε όλες τις εγκλίσεις και στις δύο φωνές.

3. Να γίνει πλήρης συντακτική αναγνώριση των επιρρηματικών δευτερευουσών προτάσεων.

4. Να συμπληρωθεί ο πίνακας:

 

Ενεστώτας	καθιστάναι	βούλονται	ὑπακούειν	νομίζοντες
Παρατατικός
Μέλλοντας
Αόριστος
Παρακείμενος
Υπερσυντέλικος

 
8) ΚΕΙΜΕΝΟ

Πρὸ δὲ τοῦ ἀναβαίνειν τοὺς μάρτυρας βραχέα βούλομαι διαλεχθῆναι ὑμῖν. οὐ γὰρ ἀγνοεῖτε ὦ ἄνδρες οὔτε τὰς παρασκευὰς τῶν κρινομένων οὔτε τὰς δεήσεις τῶν ἐξαιτουμένων, ἀλλ' ἀκριβῶς ἐπίστασθε, ὅτι χρημάτων ἕνεκα καὶ χάριτος πολλοὶ ἐπείσθησαν τῶν μαρτύρων ἢ ἀμνημονεῖν ἢ μὴ ἐλθεῖν ἢ ἑτέραν πρόφασιν εὑρεῖν. ἀξιοῦτε οὖν τοὺς μάρτυρας ἀναβαίνειν καὶ μὴ ὀκνεῖν, μηδὲ περὶ πλείονος ποιεῖσθαι τὰς χάριτας ὑμῶν καὶ τῆς πόλεως, ἀλλ' ἀποδιδόναι τῇ πατρίδι τἀληθῆ καὶ τὰ δίκαια, καὶ μὴ λείπειν τὴν τάξιν ταύτην, μηδὲ μιμεῖσθαι Λεωκράτην, ἢ λαβόντας τὰ ἱερὰ κατὰ τὸν νόμον ἐξομόσασθαι. ἐὰν δὲ μηδέτερον τούτων ποιῶσιν, ὑπὲρ ὑμῶν καὶ τῶν νόμων καὶ τῆς δημοκρατίας κλητεύσομεν αὐτούς. λέγε τὰς μαρτυρίας.

Λυκούργου, Κατὰ Λεωκράτους 20

ΑΣΚΗΣΕΙΣ

1. ἐπείσθησαν, ποιῶσιν: να αντικατασταθούν εγκλιτικά οι τύποι.

2. Ο υποθετικός λόγος της τελευταίας περιόδου να μετατραπεί ώστε να δηλώνει το πραγματικό και μη πραγματικό.

3. Να χαρακτηρισθούν συντακτικά οι μετοχές του κειμένου και να αναλυθούν στις αντίστοιχες δευτερεύουσες προτάσεις.

4. Να συμπληρωθεί ο πίνακας:

 

Ενεστώτας	ἀναβαίνειν			ἀποδιδόναι	λείπειν
Παρατατικός
Μέλλοντας
Αόριστος		ἐλθεῖν	εὑρεῖν
Παρακείμενος
Υπερσυντέλικος

 

9) ΚΕΙΜΕΝΟ

Ἀλλὰ γὰρ οὐκ οἶδ' ὅ τι δεῖ τοιαῦτα ὀλοφύρεσθαι· οὐ γὰρ ἐλανθάνομεν ἡμᾶς αὐτοὺς ἅπαξ ὄντες θνητοί· ὥστε τί δεῖ, ἃ πάλαι προσεδοκῶμεν πείσεσθαι, ὑπὲρ τούτων νῦν ἄχθεσθαι, ἢ λίαν οὕτω βαρέως φέρειν ἐπὶ ταῖς τῆς φύσεως συμφοραῖς, ἐπισταμένους ὅτι ὁ θάνατος κοινὸς καὶ τοῖς χειρίστοις καὶ τοῖς βελτίστοις; οὔτε γὰρ τοὺς πονηροὺς ὑπερορᾷ οὔτε τοὺς ἀγαθοὺς θαυμάζει, ἀλλ' ἴσον ἑαυτὸν παρέχει πᾶσιν. εἰ μὲν γὰρ οἷόν τε ἦν τοῖς τοὺς ἐν τῷ πολέμῳ κινδύνους διαφυγοῦσιν ἀθανάτους εἶναι τὸν λοιπὸν χρόνον, ἄξιον ἦν τοῖς ζῶσι τὸν ἅπαντα χρόνον πενθεῖν τοὺς τεθνεῶτας· νῦν δὲ ἥ τε φύσις καὶ νόσων ἥττων καὶ γήρως, ὅ τε δαίμων ὁ τὴν ἡμετέραν μοῖραν εἰληχὼς ἀπαραίτητος. ὥστε προσήκει τούτους εὐδαιμονεστάτους ἡγεῖσθαι, οἵτινες ὑπὲρ μεγίστων καὶ καλλίστων κινδυνεύσαντες οὕτω τὸν βίον ἐτελεύτησαν, οὐκ ἐπιτρέψαντες περὶ αὑτῶν τῇ τύχῃ οὐδ' ἀναμείναντες τὸν αὐτόματον θάνατον, ἀλλ' ἐκλεξάμενοι τὸν κάλλιστον.

Λυσίου, Ἐπιτάφιος 77-79

ΑΣΚΗΣΕΙΣ

1. πείσεσθαι, φέρειν, ἐπιτρέψαντες: να γραφεί το α´ πληθυντικό πρόσωπο του μέλλοντα σε όλες τις εγκλίσεις στην ίδια φωνή.

2. «οὔτε γὰρ τοὺς πονηροὺς ὑπερορᾷ οὔτε τοὺς ἀγαθοὺς θαυμάζει, ἀλλ' ἴσον ἑαυτὸν παρέχει πᾶσιν»: να μετατραπούν όλοι οι κλιτοί τύποι στον αντίθετο αριθμό.

3. Να βρεθούν τα κατηγορούμενα του κειμένου.

4. Να συμπληρωθούν οι παρακάτω πίνακες:

 

Θετικός		ἴσον
Συγκριτικός			ἥττων
Υπερθετικός	χειρίστοις			καλλίστων

 

Ονομαστική					οἵτινες
Γενική		τούτων
Δοτική
Αιτιατική	τί		ἑαυτὸν	ἡμετέραν
Κλητική

 
10) ΚΕΙΜΕΝΟ

Ἑσπέρα μὲν γὰρ ἦν, ἧκε δ' ἀγγέλλων τις ὡς τοὺς πρυτάνεις ὡς Ἐλάτεια κατείληπται. καὶ μετὰ ταῦθ' οἱ μὲν εὐθὺς ἐξαναστάντες μεταξὺ δειπνοῦντες τούς τ' ἐκ τῶν σκηνῶν τῶν κατὰ τὴν ἀγορὰν ἐξεῖργον καὶ τὰ γέρρα ἐνεπίμπρασαν, οἱ δὲ τοὺς στρατηγοὺς μετεπέμποντο καὶ τὸν σαλπιγκτὴν ἐκάλουν· καὶ θορύβου πλήρης ἦν ἡ πόλις. τῇ δ' ὑστεραίᾳ, ἅμα τῇ ἡμέρᾳ, οἱ μὲν πρυτάνεις τὴν βουλὴν ἐκάλουν εἰς τὸ βουλευτήριον, ὑμεῖς δ' εἰς τὴν ἐκκλησίαν ἐπορεύεσθε, καὶ πρὶν ἐκείνην χρηματίσαι καὶ προβουλεῦσαι πᾶς ὁ δῆμος ἄνω καθῆτο. καὶ μετὰ ταῦτα ὡς ἦλθεν ἡ βουλὴ καὶ ἀπήγγειλαν οἱ πρυτάνεις τὰ προσηγγελμέν' ἑαυτοῖς καὶ τὸν ἥκοντα παρήγαγον κἀκεῖνος εἶπεν, ἠρώτα μὲν ὁ κῆρυξ «τίς ἀγορεύειν βούλεται;» παρῄει δ' οὐδείς. πολλάκις δὲ τοῦ κήρυκος ἐρωτῶντος οὐδὲν μᾶλλον ἀνίστατ' οὐδείς, ἁπάντων μὲν τῶν στρατηγῶν παρόντων, ἁπάντων δὲ τῶν ῥητόρων, καλούσης δὲ [τῆς κοινῆς] τῆς πατρίδος [φωνῆς] τὸν ἐροῦνθ' ὑπὲρ σωτηρίας· ἣν γὰρ ὁ κῆρυξ κατὰ τοὺς νόμους φωνὴν ἀφίησι, ταύτην κοινὴν τῆς πατρίδος δίκαιόν ἐστιν ἡγεῖσθαι.

Δημοσθένους, Περὶ τοῦ στεφάνου 169-171

ΑΣΚΗΣΕΙΣ

1. Να γραφούν οι πλάγιες πτώσεις των τριτοκλίτων ουσιαστικών και επιθέτων και στους δύο αριθμούς.

2. κατείληπται, ἀπήγγειλαν, παρήγαγον: να αντικατασταθούν χρονικά ο τύποι.

3. ἠρώτα: να γράψετε το β´ πληθυντικό πρόσωπο του αορίστου β´ σε όλες τις εγκλίσεις.

4. Να βρεθούν όλες οι λέξεις και εκφράσεις που λειτουργούν ως επιρρηματικοί προσδιορισμοί του χρόνου και να γίνει πλήρης συντακτική αναγνώρισή τους.