Η ψυχική φθορά, η υποβάθμιση και ο κατακερματισμός
των αξιών ας μη χαρακτηρίζουν τον άνθρωπο. Και η παρουσία του
στον πλανήτη ας μη θεωρείται τυχαία.
Γ. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ
ΣΕ ΜΙΑ ΕΠΟΧΗ
ΠΟΥ ΚΑΘΕ ΛΑΟΣ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΤΗΝ Ανάγκη να του αναγνωριστούν οι ρίζες του, η
ειδοποιός του διαφορά, οι μύθοι και η ποίηση τον, αλλά και που ταυτόχρονα
αισθάνεται την ανάγκη να βρίσκεται μαζί με αλλοεθνείς για να πολεμήσει
ισχυρότερα τις διάφορες καταπιέσεις, σε μια τέτοια εποχή, ο Jean d'0rmesson
(περιοδικό Figaro) έγραψε ότι η γαλλική γλώσσα είναι θυγατέρα των λατινικών,
και πριν απ' όλα των ελληνικών.
Ο ίδιος γράφει ότι θα είναι δύσκολο να
σπουδάσετε είτε να μιλήσετε καλά γαλλικά, αν δεν ξέρετε καλά λατινικά και
ελληνικά. Κινδυνεύουν αυτές οι γλώσσες να γίνουν θύματα ενός συστήματος όπου
γίνεται μία καταδίκη των κλασικών σπονδών. Όμως αυτές οι γλώσσες δεν είναι
απαραίτητες μόνο σε αυτούς που σπουδάζουν φιλολογία και φιλοσοφία · έχουν αξία
μορφωτική, που οι φιλόλογοι και οι επιστήμονες δεν έπαψαν ποτέ να πιστεύουν.
Μια παιδεία
στην οποία η κλασική κουλτούρα δε θα χρησίμευε για θεμέλιο, θα καταντούσε
έρμαιο διαφόρων ανόητων περαστικών Ακόμα
χειρότερα, θα έπασχε από απουσία κριτικού πνεύματος. Αν τα ελληνικά και τα
λατινικά δεν είναι στη βάση της διδασκαλίας μας, επιμένει ο d’Ormesson, μην
έλθετε αργότερα να κλαίγεστε για την παρακμή της γαλλικής γλώσσας. Θα είναι
τρελό να θέλουμε να υπερασπιστούμε σ' όλο τον κόσμο τη διάδοση των γαλλικών,
και να μην υπερασπιστούμε τη διδασκαλία των ελληνικών και των λατινικών. Τα
γαλλικά δεν πέσαν από τον ουρανό. Έχουν τις ρίζες τους στον κήπο των τραγικών,
των φιλοσόφων και των Ελλήνων ιστορικών, στους κήπους του Βιργιλίου, του
Τάκιτου, τον Οράτιου. Αν την κόψετε από τις ρίζες της, από αυτές τις ρίζες, η
γλώσσα μας θα πεθάνει».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου