Βιζυηνός, Χρονολόγιο

Γεώργιος  Μ. Βιζυηνός
Χρονολόγιο
Το 1846 έχει γεννηθεί ο πρωτότοκος Χρηστάκης και ίσως το 1847 η πρώτη αδερφή Αννιώ, αυτή που πλάκωσε η μάνα στον ύπνο της.
1849: Γεννιέται στη Βιζύη της Αν. Θράκης, γιος του πραματευτή Μιχαλιού (1813-1854) και της Δέσποινας ή Μιχαλούς ή Μιχαλιέσσας (1827-1907).
1850: Γεννιέται   η δεύτερη αδερφή  Αννιώ, που πεθαίνει μικρή από βαριά αρρώστια
1854: Πεθαίνει ο πατέρας του από τύφο και πιθανόν την επόμενη χρονιά η Αννιώ Β΄.
1860-1868:  Ο συγγραφέας βρίσκεται στην Πόλη. Τα πρώτα χρόνια είναι νεοσύλλεκτος στο σινάφι των ραπτών και μετά το θάνατο του τυραννικού αφεντικού του, γίνεται προστατευόμενος του Κύπριου εμπόρου Γιάγκου Γεωργιάδη.
1868-1872: Βρίσκεται στην Κύπρο, ρασοφόρος  προστατευόμενος και υποτακτικός του αρχιεπίσκοπου Σωφρόνιου Β’  και σπουδάζει στη Λευκωσία.
1872: Επιστρέφει στην Πόλη, παρουσιάζεται στο Γ. Χασιώτη, διευθυντή του ελληνικού λυκείου του Πέραν και ζητά την προστασία του. Εγγράφεται στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης και συνδέεται με τον Ηλία Τανταλίδη.
1873:  Γνωρίζεται με τον Γ. Ζαρίφη, ο οποίος του προσφέρει την προστασία του. Το Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου βρίσκεται στην Αθήνα, μαθητής της τελευταίας τάξης του Γυμνασίου Πλάκας. Τυπώνει τα “Ποιητικά Πρωτόλεια” και συμμετέχει στο Βουτσιναίο διαγωνισμό με τον “Κόδρο.
1874:: Ο “Κόδρος” βραβεύεται στο διαγωνισμό και τυπώνεται στην Αθήνα. Ο Βιζυηνός Εγγράφεται στη Φιλοσοφική Σχολή.
1875: Φτάνει για σπουδές στη Γοτίγγη. Συμμετέχει και πάλι στο διαγωνισμό με τη “Διαμάντω”, μια πεντάπρακτη χαμένη τραγωδία του.
1876: Η ποιητική του συλλογή   «ραις Μάραις Κουκουνάραις».βραβεύεται στο Βουτσιναίο και μετονομάζεται “Βοσπορίδες Αραι
1877:   Βρίσκεται στη Λιψία. Επαινείται στο Βουτσιναίο για τη συλλογή «σπερίδες»    Την ίδια χρονιά δολοφονείται ο αδερφός του Χρηστάκης.
1878:  Ταξιδεύει στην Πόλη και πιθανόν στη Βιζύη και την Αθήνα.
1879:    Συναντά στο Βερολίνο τον πρεσβευτή Α. Ρ. Ραγκαβή και του διαβάζει ποιήματά του. Δημοσιεύεται στο περιοδικό «Διάπλασις τῶν παίδων» το πρώτο παιδικό του διήγημα: « ραψ καί Κάμηλος ατο»
1881: Ταξιδεύει στο Σαμάκοβο της Θράκης, όπου αρχίζει να ασχολείται με την υπόθεση μεταλλείου. Τυπώνεται στη Λιψία η διδακτορική του διατριβή.
1883:   Βρίσκεται στο Λονδίνο, όπου ασχολείται με τη διατριβή του επί υφηγεσία. Απρ. 1: “Τό μάρτημα τς μητρός μου” δημοσιεύεται γαλλικά (“La nouvelle revue”). Απρ. 10 και 17: Το διήγημα δημοσιεύεται στα ελληνικά («Εστία») Αυγ. 21 και 28: “Μεταξύ Πειραις καί Νεαπόλεως” (“Εστία”). Οκτ. 23-Νοέμβρ. 6: “Ποίος το φονεύς το δελφο μου» («Ἑστία»)
1884:   Πεθαίνει ο Ζαρίφης κι ο Βιζυηνός επιστρέφει και εγκαθίσταται οριστικά στην Αθήνα. Ιαν. 1-29: “Α συνέπειαι τς παλαις στορίας” (“Εστία”). Μαΐου 1 και 2: “Πρωτομαγιά” (εφ. «Ἁκρόπολις»). Ιούν. 17-Ιούλ. 1: “Το μόνον της ζως το ταξίδιον” (“Εστία”). Νοέμβριος-Δεκέμβριος: Τρομάρας (  «Διάπλασις τῶν παίδων») Τυπώνεται στην Αθήνα η διατριβή του επί υφηγεσία με τίτλο « φιλοσοφία το καλο παρά Πλωτίνω»”. Τυπώνεται η συλλογή «Ἀτθίδες Αὐραι»
1885:  Εκλέγεται υφηγητής της ιστορίας της φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ παράλληλα διδάσκει ψυχολογία και λογική σε γυμνάσια.. Τον επισκέπτεται η μητέρα του στην Αθήνα. Ιαν. 27: «Διατί μηλιά δέν γινε μηλέα» («Εβδομάς»)
1886:   Ασχολείται πάντοτε με την υπόθεση του μεταλλείου στο Σαμάκοβο. Από ένα τέτοιο ταξίδι φαίνεται θα εμπνεύστηκε το διήγημα του “Μοσκώβ Σελήμ”, που θα γραφεί πάντως μετά το Σεπτέμβριο.
1888: Αυγ. 6-27: «Ο Καλόγεροι καί λατρεία το Διονύσου ν Θράκ» («Εβδομάς»)
1889: Αποτυγχάνει στον Α’ Φιλαδέλφειο διαγωνισμό. Γνωρίζεται με τον κατοπινό βιογράφο του Ν. Ι. Βασιλειάδη. Τον Οκτώβριο πραγματοποιεί το τελευταίο ταξίδι του στη Βιζύη.
1890: Καθηγητής της ρυθμικής και δραματολογίας στο Ωδείο Αθηνών. Αύγουστος- Σεπτέμβριος:  Άρρωστος από “νόσημα του μυελού”, βρίσκεται για λουτρά στο Bad Gastein της Αυστρίας.
1892: Εκδηλώνεται το πάθος του για την Μπετίνα Φραβασίλη και η φρενοβλάβειά του. Απρ. 14: Κλείνεται στο Δρομοκαΐτειο. Τον Ιούλιο πεθαίνει σε ηλικία τριανταοχτώ χρονών από αποπληξία ο αδερφός του Μιχαήλος.
1894: Η μελέτη του «νά τόν λικώνα, βαλλίσματα»,  δημοσιεύεται στην «Εἰκονογραφημένη Ἑστία»
1895:  Απρ. 28-Μαίου 16: πρωτοδημοσιεύεται ο “Μοσκώβ Σελήμ” στην  εφημερίδα             «Εστία»
1896: Απρ. 15: Πεθαίνει στο Δρομοκαΐτειο εξαιτίας “προϊούσης γενικῆς παραλύσεως” και κηδεύεται με δημόσια δαπάνη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου