Παρατηρώντας τη βαθμολογία των μαθητών στο συγκεκριμένο μάθημα μόνο ευχάριστες σκέψεις δεν μπορούμε να κάνουμε. Το ερώτημα που χρόνια τώρα πλανάται – και δικαιολογημένα – είναι γιατί; Γιατί το συγκεκριμένο αντικείμενο – αν μπορούμε βέβαια να το ορίσουμε ως αντικείμενο, γιατί η γλώσσα δεν περιορίζεται σε κάτι τόσο συγκεκριμένο – αποφέρει τόσο χαμηλή ανταποδοτικότητα από τους βαθμολογητές, αποτελώντας πολύ συχνά τροχοπέδη στα όνειρα πολλών υποψηφίων;
Γιατί θεωρείται τόσο δύσκολη η άριστη επίδοση σε ένα μάθημα που ο μαθητής έρχεται σε επαφή από τα πρώτα χρόνια της ζωής του, καθώς δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια εξάσκηση στη μητρική του γλώσσα; Γιατί μόνο ένα μικρό ποσοστό των υποψηφίων, της τάξης του 1,6% «κατορθώνει» να αριστεύσει; Αναρίθμητα τα ερωτήματα, λοιπόν, πενιχρές όμως οι απαντήσεις.
Τι είναι αυτό που λείπει τελικά από τα κείμενα των παιδιών, που έκπληκτα συνήθως στο άκουσμα της βαθμολογίας απορούν. «Τι πρέπει να κάνουμε;», διερωτώνται εύλογα πολλοί μαθητές. Μια πρώτη κι αβίαστη απάντηση είναι βέβαια η σωστή και μεθοδική εξάσκηση και προετοιμασία. Τώρα πλέον το μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας δεν περιορίζεται στη συγγραφή κειμένου – έκθεσης ιδεών, όπως συνηθιζόταν πριν από πολλά χρόνια, αλλά εμπεριέχει και ποικίλες άλλες ασκήσεις (περίληψη, θεωρία, λεξιλόγιο…) που αποτελούν – σύμφωνα με πολλούς ειδικούς – ασφαλές κριτήριο αντίληψης και βαθμολόγησης της ικανότητας του μαθητή να χειρίζεται ικανοποιητική ή μη τη μητρική του γλώσσα.
Γιατί θεωρείται τόσο δύσκολη η άριστη επίδοση σε ένα μάθημα που ο μαθητής έρχεται σε επαφή από τα πρώτα χρόνια της ζωής του, καθώς δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια εξάσκηση στη μητρική του γλώσσα; Γιατί μόνο ένα μικρό ποσοστό των υποψηφίων, της τάξης του 1,6% «κατορθώνει» να αριστεύσει; Αναρίθμητα τα ερωτήματα, λοιπόν, πενιχρές όμως οι απαντήσεις.
Τι είναι αυτό που λείπει τελικά από τα κείμενα των παιδιών, που έκπληκτα συνήθως στο άκουσμα της βαθμολογίας απορούν. «Τι πρέπει να κάνουμε;», διερωτώνται εύλογα πολλοί μαθητές. Μια πρώτη κι αβίαστη απάντηση είναι βέβαια η σωστή και μεθοδική εξάσκηση και προετοιμασία. Τώρα πλέον το μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας δεν περιορίζεται στη συγγραφή κειμένου – έκθεσης ιδεών, όπως συνηθιζόταν πριν από πολλά χρόνια, αλλά εμπεριέχει και ποικίλες άλλες ασκήσεις (περίληψη, θεωρία, λεξιλόγιο…) που αποτελούν – σύμφωνα με πολλούς ειδικούς – ασφαλές κριτήριο αντίληψης και βαθμολόγησης της ικανότητας του μαθητή να χειρίζεται ικανοποιητική ή μη τη μητρική του γλώσσα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου