Η Ιστορία Κατεύθυνσης και οι … κεκτημένες από το παρελθόν γνώσεις

Ένα από τα πολλά παράξενα του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος είναι και οι απαιτήσεις όλων μας – μηδενός εξαιρουμένου – ο υποψήφιος να ανταποκριθεί με επιτυχία σε καταστάσεις, που στο παρελθόν κανένας δεν τον προετοίμασε κατάλληλα. Τι εννοώ με αυτό; Ότι πολύ απλά ο μαθητής, αν και αφιέρωσε ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της ζωής του στα μαθητικά θρανία, ακούγοντας πολλά ονόματα, ημερομηνίες, τοπωνύμια, συνθήκες… λίγα απ’ αυτά στάθηκαν ικανά να του λύσουν τις πολλές κι εύλογες απορίες που του δημιουργήθηκαν ερχόμενος σ’ επαφή με το μάθημα της Ιστορίας Κατεύθυνσης.

Οι απαιτήσεις πολλές. Οι ικανότητες δυστυχώς λίγες. Και όταν λέω ικανότητες δεν εννοώ βέβαια τις ικανότητες των παιδιών, γιατί όλοι γνωρίζουμε καλά ότι αυτές είναι ιδιαίτερα αναπτυγμένες, ιδιαίτερα στη σημερινή εποχή της πληροφόρησης και του διαδικτύου.  Εννοώ τις ικανότητες δεκτικότητας και κατανόησης απλών όρων, εννοιών, γεγονότων… Γι’ αυτό όλοι μας ευθυνόμαστε.

Η Ιστορία αποτελεί το ζωντανό παρόν κι όχι ένα νεκρό παρελθόν. Μέσα από αυτήν μαθαίνουμε, συγκρίνουμε, παραδειγματιζόμαστε, αποφεύγουμε λάθη του παρελθόντος, ευαισθητοποιούμαστε ως άτομα κι ως λαός. Αρκεί βέβαια να διδαχθεί σωστά στο νέο, ώστε ο τελευταίος να οικοδομήσει μαζί της μια βιωματική σχέση και να μην αποτελέσει απλό δέκτη αναφομοίωτων εννοιών, ανούσιων ημερομηνιών, δύσκολων στη συγκράτηση ονομάτων. Κάτι τέτοιο όσο καλό κι εύκολο κι αν ακούγεται είναι αρκετά δύσκολο. Απαιτεί συνεργασία εκπαιδευτικού και μαθητή, αλλά πάνω απ’ όλα απαιτεί προσπάθεια και των δύο. Η Ιστορία δεν πρέπει να αποτελέσει ένα ακόμη «νεκρό» μάθημα, ο βαθμός του οποίου θα είναι το εισιτήριο για την είσοδο του παιδιού στο Πανεπιστήμιο. Η Ιστορία πρέπει να αποτελέσει το εισιτήριο για τη ζωή. Όσο ρομαντικό κι αν ακούγεται αυτό κάποια στιγμή πρέπει να υλοποιηθεί και να πάψει να αποτελεί απλώς στόχο.

Σ’ αυτήν την πραγματικά δύσκολη προσπάθεια, λοιπόν, οφείλουμε ως εκπαιδευτικοί να σταθούμε αρωγοί και να καθοδηγήσουμε σωστά τον υποψήφιο, ώστε μέσα από αυτό το μάθημα να λάβει ό,τι το καλύτερο τόσο για τις μελλοντικές του επαγγελματικές του υποχρεώσεις, όσο και για την ίδια του τη ζωή.