ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ
Η Αρχαία Ελληνική Γλώσσα
Το αρχαιοελληνικό αλφάβητο
Α | 1 | Ι | 10 | Ρ | 100 | ||||
Β | 2 | Κ | 20 | Σ | 200 | ||||
Γ | 3 | Λ | 30 | Τ | 300 | ||||
Δ | 4 | Μ | 40 | Υ | 400 | ||||
Ε | 5 | Ν | 50 | Φ | 500 | ||||
ς (στ) | 6 | Ξ | 60 | Χ | 600 | ||||
Ζ | 7 | Ο | 70 | Ψ | 700 | ||||
Η | 8 | Π | 80 | Ω | 800 | ||||
Θ | 9 | 90 | 900 | ||||||
Σημείωση: Έχει γίνει προσθήκη των τριών γραμμάτων που αφαιρέθηκαν στο πέρασμα των χρόνων, δηλαδή των:
Αξίζει να σημειωθεί ότι η πλειοψηφία του κόσμου σήμερα, αγνοεί την ύπαρξή τους, τραγελαφικό όμως είναι το γεγονός ότι όλοι ανεξαιρέτως χρησιμοποιούμε καθημερινά τη συντομογραφία του "στίγμα", δηλαδή "στ" (εκ του στ-ίγμα), για να απεικονίσουμε τον αριθμό έξι (6) με το Ελληνικό αλφάβητο.
Το στίγμα (ϛ) παλαιότερα το χρησιμοποιούσαν στη θέση του ζεύγους "στ", για παράδειγμα ϛατός (στρατός), ϛυλός (στυλός) κλπ.
Το κόππα (ϟ) παλαιότερα το χρησιμοποιούσαν μερικές φορές στη θέση του "κ", και ισοδυναμούσε ηχητικά με το ζεύγος "κχ" (το λατινικό Q αποτελεί μετεξέλιξή του), για παράδειγμα στα αρχαία ελληνικά κείμενα βρίσκουμε τις λέξεις ϟΑϟΟΣ (=κακός, προφέρεται: "κχακχός"), ϟΟΡΗ (=κόρη, προφέρεται: "κχόρη", ϟΟΡΙΝΘΟΣ (=Κόρινθος, προφέρεται: "κχόρινθος"). Η λέξη "ΚΑΛΟΣ" γραφότανε με "Κ" και όχι με "ϟ" και έτσι προφέρεται ακριβώς όπως σήμερα (καλός). Προσέξτε τη διαφορά στην προφορά του "Κ" και του "ϟ" στις λέξεις ϟΑϟΟΣ (κχακχός) και ΚΑΛΟΣ (καλός).
Το σανπί (ϡ) παλαιότερα ισοδυναμούσε με το ζεύγος "σσ", για παράδειγμα το βρίσκουμε στις λέξεις ΤΕϡΕΡΑ (=τέσσερα) ή ΘΑΛΑϡΑ (=θάλασσα). Το σανπί ονομάστηκε έτσι από τη φράσηὩσὰν πῖ (σαν πι) και απεικονίζεται με τη σημερινή μορφή κεκλιμένου Π (ϡ). Το σανπί στην αρχαία του μορφή γραφότανε (έμοιαζε με το κεφαλαίο γράμμα "Τ"), έτσι σε αρχαία κείμενα (π.χ. Κύρου Ανάβασις) συναντάμε τη λέξη "ΘΑΛΑΑ" (με τη σημερινή μορφή του σανπί: ΘΑΛΑϡΑ), και λανθασμένα σήμερα οι μελετητές των αρχαίων κειμένων (και οι φιλόλογοι στα σχολεία) το προφέρουν "θάλατα" ενώ το σωστό είναι "θάλασσα" (με βαθύ ήχο στα δύο σίγμα).
|
Αποδείξεις για τη Μαθηματική Κατασκευή της Ελληνικής Γλώσσας
Πιο κάτω είναι η λεξαριθμική εξαγωγή του φ είναι η εξής:
Και εδώ είναι η λεξαριθμική εξαγωγή του φ2 είναι η εξής:
Η ΟΡΙΑΚΗ ΤΑΧΥΤΗΣ ΤΗΣ ΥΛΗΣ = ΤΑΧΥΤΗΣ ΦΩΤΟΣ = 3679
Ο ΝΟΜΟΣ ΔΥΝΑΜΕΩΣ = ΜΑΖΑ ΕΠΙ ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΙΣ = 2000
ΑΝΤΙΥΛΗ = ΘΕΜΕΛΙΟΝ + ΑΝΤΙΘΕΜΕΛΙΟΝ = ΚΥΜΑΤΙΚΗ = 799
ΦΩΤΟΝΙΟΝ = ΚΥΜΑΤΟΙΔΟΣ = 1702
ΤΟ ΝΕΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΝΟΜΙΣΜΑ ΕΙΝΑΙ = ΕΥΡΩ = 1305
ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΙΡΑΚ = 2002 (Η χρονολογία έναρξης)
Ο ΤΕΩΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ = 2002
Ο ΤΕΩΣ ΕΣΤΙΝ = 1940 (Η χρονολογία γέννησης του τέως βασιλιά της Ελλάδας)
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ = Ο ΛΕΞΑΡΙΘΜΟΣ = 595
ΣΦΑΙΡΙΚΟΣ = ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ = 1111
Ο ΓΑΡ ΛΕΞΑΡΙΘΜΟΣ = Ο ΑΛΗΘΗΣ ΛΟΓΟΣ = 699
ΜΕΣΟΣ ΚΑΙ ΑΚΡΟΣ ΛΟΓΟΣ = ΑΝΘΡΩΠΟΣ = 1310
ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΣΤΙΝ = ΑΛΗΘΗΣ ΛΟΓΟΣ = 629
ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ = ΒΕΒΑΙΟΝ = 140
ΤΙΝΑ = ΑΝΤΙ = 361 (κάθε τι έχει και αντίθετο)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου