Ενεργητική Ευκτική βαρύτονων ρημάτων
ü Ενεστώτας/Καταλήξεις(λύω) (διώκω) (γράφω)
α’ ενικό
|
-οιμι
|
λύοιμι
|
διώκοιμι
|
γράφοιμι
|
β’ ενικό
|
-οις
|
λύοις
|
διώκοις
|
γράφοις
|
γ’ ενικό
|
-οι
|
λύοι
|
διώκοι
|
γράφοι
|
α’ πληθ.
|
-οιμεν
|
λύοιμεν
|
διώκοιμεν
|
γράφοιμεν
|
β’ πληθ.
|
-οιτε
|
λύοιτε
|
διώκοιτε
|
γράφοιτε
|
γ’ πληθ.
|
-οιεν
|
λύοιεν
|
διώκοιεν
|
γράφοιεν
|
ü Μέλλοντας/Καταλήξεις (λύω) (διώκω) (γράφω)
α’ ενικό
|
-σοιμι
|
λύσοιμι
|
διώξοιμι
|
γράψοιμι
|
β’ ενικό
|
-σοις
|
λύσοις
|
διώξοις
|
γράψοις
|
γ’ ενικό
|
-σοι
|
λύσοι
|
διώξοι
|
γράψοι
|
α’ πληθ.
|
-σοιμεν
|
λύσοιμεν
|
διώξοιμεν
|
γράψοιμεν
|
β’ πληθ.
|
-σοιτε
|
λύσοιτε
|
διώξοιτε
|
γράψοιτε
|
γ’ πληθ.
|
-σοιεν
|
λύσοιεν
|
διώξοιεν
|
γράψοιεν
|
ü
Αόριστος
/Καταλήξεις (λύω) (διώκω) (γράφω)
α’
ενικό
|
-σαιμι
|
λύσαιμι
|
διώξαιμι
|
γράψαιμι
|
β’
ενικό
|
-σαις ή -σειας
|
λύσαις ή λύσειας
|
διώξαις ή διώξειας
|
γράψαις ή γράψειας
|
γ’
ενικό
|
-σαι ή –σειε(ν)
|
λύσαι ή λύσειε(ν)
|
διώξαι ή διώξειε(ν)
|
γράψαι ή γράψειε(ν)
|
α’
πληθ.
|
-σαιμεν
|
λύσαιμεν
|
διώξαιμεν
|
γράψαιμεν
|
β’
πληθ.
|
-σαιτε
|
λύσαιτε
|
διώξαιτε
|
γράψαιτε
|
γ’
πληθ.
|
-σαιεν ή -σειαν
|
λύσαιεν ή λύσειαν
|
διώξαιεν ή διώξειαν
|
γράψαιεν ή γράψειαν
|
Παρατηρήσεις
:
1) οι τύποι σε –ειας, -ειε(ν), -ειαν
του ενεργητικού αορίστου ευκτικής λέγονται αιολικοί
και είναι πιο εύχρηστοι από τους άλλους.
2)
όταν το ρήμα τελειώνει σε –κω, -γω, -χω, -ττω, -σσω {διώκω, ἐλέγχω,
πράττω, πυρέσσω}, οι καταλήξεις
του αορίστου της ενεργητικής ευκτικής είναι :
–ξαιμι,
-ξαις (ή –ξειας), -ξαι (ή –ξειεν), -ξαιμεν, -ξαιτε, -ξαιεν (ή –ξειαν).
3) όταν το ρήμα τελειώνει σε –πω,
-βω, -φω, -πτω {λείπω, τρίβω, γράφω, καλύπτω}, οι καταλήξεις του
αορίστου ενεργητικής ευκτικής είναι :
-ψαιμι, -ψαις (ή –ψειας), -ψαι (ή –ψειεν), -ψαιμεν, -ψαιτε, –ψαιεν (ή
–ψειαν).
ü
Παρακείμενος :
Α) Περιφραστικός παρακείμενος
ενεργητικής ευκτικής ( = πιο εύχρηστος )
Καταλήξεις (λύω) (διώκω) (γράφω)
α’
ενικό
|
-κώς
εἴην
|
λελυκώς
εἴην
|
δεδιωχώς
εἴην
|
γεγραφώς
εἴην
|
β’
ενικό
|
-κώς
εἴης
|
λελυκώς
εἴης
|
δεδιωχώς
εἴης
|
γεγραφώς
εἴης
|
γ’
ενικό
|
-κώς
εἴη
|
λελυκώς
εἴη
|
δεδιωχώς
εἴη
|
γεγραφώς
εἴη
|
α’
πληθ.
|
-κότες
εἴημεν ή εἶμεν
|
λελυκότες
εἴημεν ή λελυκότες εἶμεν
|
δεδιωχότες
εἴημεν ή εἶμεν
|
γεγραφότες
εἴημεν ή εἶμεν
|
β’
πληθ.
|
-κότες
εἴητε ή εἶτε
|
λελυκότες
εἴητε ή
λελυκότες
εἶτε
|
δεδιωχότες
εἴητε
ή
εἶτε
|
γεγραφότες
εἴητε ή εἶτε
|
γ’
πληθ.
|
-κότες
εἴησαν ή εἶεν
|
λελυκότες
εἴησαν ή
λελυκότες
εἶεν
|
δεδιωχότες
εἴησαν ή εἶεν
|
γεγραφότες
εἴησαν ή εἶεν
|
Β) Μονολεκτικός παρακείμενος
ενεργητικής ευκτικής ( = σπανιότερος )
Καταλήξεις
(λύω) (διώκω) (γράφω)
α’
ενικό
|
-κοιμι
|
λελύκοιμι
|
δεδιώχοιμι
|
γεγράφοιμι
|
β’
ενικό
|
-κοις
|
λελύκοις
|
δεδιώχοις
|
γεγράφοις
|
γ’
ενικό
|
-κοι
|
λελύκοι
|
δεδιώχοι
|
γεγράφοι
|
α’
πληθ.
|
-κοιμεν
|
λελύκοιμεν
|
δεδιώχοιμεν
|
γεγράφοιμεν
|
β’
πληθ.
|
-κοιτε
|
λελύκοιτε
|
δεδιώχοιτε
|
γεγράφοιτε
|
γ’
πληθ.
|
-κοιεν
|
λελύκοιεν
|
δεδιώχοιεν
|
γεγράφοιεν
|
Παρατηρήσεις :
1) όταν
το ρήμα τελειώνει σε –κω,
-γω, -χω, -ττω, -σσω, οι καταλήξεις του παρακειμένου της ενεργητικής ευκτικής είναι
στον
ενικό :
-χώς, -χυῖα, -χός εἴην, κλπ. (ή –χοιμι, -χοις, -χοι) και στον πληθυντικό –χότες, -χυῖαι, -χότα εἴημεν,
κλπ. (ή –χοιμεν, -χοιτε, -χοιεν).
2) όταν το ρήμα τελειώνει σε –πω, -βω, -φω, -πτω, οι καταλήξεις του παρακειμένου
ενεργητικής ευκτικής είναι στον ενικό :
-φώς, -φυῖα, -φός εἴην, κλπ. (ή –φοιμι, -φοις, -φοι) και στον πληθυντικό - φότες, -φυῖαι, -φότα εἴημεν,
κλπ. (ή –φοιμεν, -φοιτε, -φοιεν).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου