EPEYNA ΣE MAΘHTEΣ. Διαβάζουν κυρίως... SMS

Απαραίτητο εξάρτημα για το... σχολείο θεωρούν τα παιδιά το κινητό τηλέφωνο και το χρησιμοποιούν ακόμα και στην τάξη σε ποσοστό 65%, σύμφωνα με τους ερευνητές

Παλιότερα οι μαθητές μέσα στην τάξη κρατούσαν ένα βιβλίο στο χέρι. Σήμερα το αντικατέστησαν με το κινητό. Όταν βαριόντουσαν, έγραφαν στιχάκια πάνω στο θρανίο ή έπαιζαν «κρεμάλα». Σήμερα στέλνουν μηνύματα μέσω κινητού και συναγωνίζονται στο δημοφιλές «φιδάκι». Όταν ήθελαν να εκνευρίσουν τους καθηγητές, σκάρωναν έξυπνες φάρσες. Σήμερα κάνουν αναπάντητες κλήσεις στους συμμαθητές τους και φέρνουν τους δασκάλους τους στα πρόθυρα νευρικής κρίσης.

Η τεχνολογική... επανάσταση έχει μπει για τα καλά στα σχολεία, καθώς, εκτός από τις αίθουσες οι οποίες είναι εφοδιασμένες με ηλεκτρονικούς υπολογιστές, η πλειοψηφία των μαθητών (σε ποσοστό 65%) χρησιμοποιεί το κινητό ακόμη και μέσα στην τάξη. H χρήση του κινητού εν ώρα λειτουργίας του σχολείου απαγορεύεται, σύμφωνα με εγκυκλίους του υπουργείου Παιδείας, αλλά όπως προκύπτει από έρευνα που έγινε σ σχολεία της χώρας, αυτό δεν απασχολεί καθόλου τους μαθητές.

Η έρευνα ολοκληρώθηκε τον Μάρτιο του 2003 και διεξήχθη σε 20 σχολεία (γυμνάσια, λύκεια, TEE) από διαφορετικές περιοχές της Ελλάδας και σε δείγμα 917 μαθητών και 109 εκπαιδευτικών. Έγινε από τον καθηγητή πληροφορικής Φώτη Λαζαρίνη και δημοσιεύεται στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού «Σύγχρονη Εκπαίδευση». Από την καταγραφή των αποτελεσμάτων προκύπτει ότι σχεδόν το 80% του συνόλου των ερωτηθέντων μαθητών έχουν στην κατοχή τους ένα κινητό, ποσοστό που φτάνει στο 90% όσον αφορά τους μεγαλύτερους μαθητές. Το εντυπωσιακότερο στοιχείο της έρευνας είναι το γεγονός ότι τα παιδιά σε εξαιρετικά υψηλό ποσοστό (65%) παραδέχτηκαν ότι χρησιμοποιούν το κινητό και κατά τη διάρκεια του μαθήματος.

Αντί να παρακολουθούν τη διδασκαλία, στέλνουν μηνύματα σε συμμαθητές τους σε άλλη τάξη, παίζουν παιχνίδια, ή κάνουν αναπάντητες κλήσεις σε φίλους τους. Οι καθηγητές μάλιστα αρκετές φορές αναγκάζονται να σταματήσουν τη ροή του μαθήματος προκειμένου να επιβάλουν την τάξη. Όπως ήταν βέβαια αναμενόμενο, αφού οι μαθητές χρησιμοποιούν το κινητό μέσα στην τάξη, στο διάλειμμα το φαινόμενο παίρνει διαστάσεις... επιδημίας. Όπως επισημαίνει και ο ερευνητής, αντί να παίζουν με τους συμμαθητές τους, είναι σκυμμένοι πάνω από τη συσκευή του κινητού.

Οι μαθητές ρωτήθηκαν πόσο χρονικό διάστημα διαθέτουν κινητό και οι περισσότεροι απάντησαν τουλάχιστον ένα χρόνο, ενώ αρκετοί ήταν αυτοί που το είχαν από τότε που πήγαιναν στο δημοτικό! Το πόσο μεγάλη είναι η εξάρτηση των παιδιών από τα κινητά προκύπτει από το γεγονός ότι όταν ρωτήθηκαν «αν διέθεταν ένα ποσό 300 ευρώ πώς θα το ξόδευαν», το 75.54% απάντησε ότι θα αγόραζε ένα κινητό. Αυτό σημαίνει ότι τα παιδιά θεωρούν πλέον το κινητό είδος ανάγκης.

Οι γονείς φαίνεται ότι ξοδεύουν μεγάλα ποσά για τα κινητά των παιδιών, καθώς αυτά δηλώνουν ότι αγοράζουν από 3 έως 4 κάρτες τον μήνα, πράγμα που σημαίνει ότι διαθέτουν στην καλύτερη περίπτωση 30 ευρώ για τον σκοπό αυτό. Επίσης πάρα πολλά παιδιά διαθέτουν τα χρήματα από το ημερήσιο χαρτζιλίκι τους για να αγοράζουν κάρτες και όχι κάτι για φαγητό, γεγονός που οι γονείς συνήθως δεν γνωρίζουν.

Όσον αφορά την αποστολή μηνυμάτων, φαίνεται ότι η κατάσταση είναι εκτός ελέγχου. Το 55% των μαθητών δήλωσε ότι στέλνει από 9 έως και 12 μηνύματα την ημέρα, από τα οποία κάποια είναι σημαντικά ενώ τα υπόλοιπα «ανούσια μηνυματάκια που τα έλαβαν από φίλους και τα προωθούν σε άλλους». Μάλιστα υποστηρίζουν ότι η αποστολή μηνυμάτων αποτελεί καθημερινή τους απασχόληση και διασκέδαση. Οι μαθητές ρωτήθηκαν αν γνωρίζουν ότι η συγκεκριμένη συσκευή επικοινωνίας ενδεχομένως προκαλεί προβλήματα υγείας και το 70% απάντησε ότι δεν έχει σχετικές πληροφορίες.

Κατόπιν όλων αυτών, ο ερευνητής κ. Λαζαρίνης επισημαίνει ότι η χρήση του κινητού στο σχολείο συντελεί στην παρεμπόδιση του μαθήματος και στη μείωση της προσοχής κατά τη διάρκεια του μαθήματος και συνεπώς της απορρόφησης της γνώσης από το σχολείο. Η χρήση του κινητού στον σχολικό χώρο δεν είναι αναγκαία, αφού τα σχολεία διαθέτουν τηλέφωνα για περίπτωση ανάγκης επικοινωνίας των γονιών με τα παιδιά τους.